W Ruchu Światło-Życie słowem „diakonia” określa się:
1. postawę służby, będącą najpełniejszym sposobem realizacji swojego człowieczeństwa
2. wszelką posługę, podejmowaną przez jego członków
3. osoby, które taką służbę podejmują.
Cały Ruch Światło-Życie jest powołany do tego, by pełnić diakonię na rzecz Kościoła i świata.
STRUKTURA DIAKONII RUCHU
Ze względu na rodzaje podejmowanych zadań możemy diakonie Ruchu podzielić na:
1. Diakonie specjalistyczne – służą one realizacji zadań Ruchu w poszczególnych dziedzinach jego działalności.
Lista tych diakonii nie jest zamknięta, a na obecnym etapie rozwoju Ruchu są to diakonie: ewangelizacji, modlitwy, wyzwolenia, życia, liturgii, miłosierdzia, komunikowania społecznego.
2. Diakonie służące budowaniu i funkcjonowaniu Ruchu
a. diakonie formacyjne (oaz rekolekcyjnych, deuterokatechumenatu, Domowego Kościoła, formacji diakonii)
b. diakonie służebne wobec Ruchu (słowa, świadectwa, środków materialnych, Domowego Kościoła i inne wspomagające moderatora).
Ze względu na szczebel terytorialny diakonie Ruchu możemy podzielić na:
1. Diakonie centralne
2. Diakonie diecezjalna
3. Diakonie rejonowe
4. Diakonie parafialne
Nie wszystkie diakonie muszą występować na wszystkich szczeblach. Szczebel filialny pełni funkcję pomocniczą. Każda diakonia powinna utrzymywać łączność z odpowiednią diakonią wyższego szczebla i diakoniami niższych szczebli. Diakonie gromadzą osoby wszystkich stanów.
Szczególną rolę pełni w Ruchu Światło-Życie diakonia jedności. Jej zadaniem jest troska o jedność całego Ruchu, koordynacja i inspiracja działań wszystkich pozostałych diakonii.
Działanie Diakonii Ruchu Światło-Życie określają następujące zasady:
1. kolegialności, zgodnie z którą służba na każdym szczeblu musi być sprawowana zespołowo;
2. pomocniczości, zgodnie z nią zadania, które mogą być wykonane na niższym szczeblu odpowiedzialności, nie muszą być przekazywane w górę;
3. solidarności, zgodnie z którą wszyscy czują się współodpowiedzialni za wszystkie sprawy, chociaż w ramach organizacji pracy każdy ma wyznaczone swoje zadanie;
4. kadencyjności, wprawdzie zaangażowanie w diakonię powinno być stałe, jednak pełnienie funkcji odpowiedzialnego na każdym szczeblu i w każdym zakresie ma mieć charakter kadencyjny;
5. wolontariatu, zgodnie z tą zasadą, posługi diakonijne w większości pełnione są bez wynagrodzenia i są bezinteresownym darem na rzecz Kościoła, świata i Ruchu.
na podstawie dokumentu „DIAKONIA miejscem formacji i posługi w Ruchu Światło-Życie i poprzez Ruch Światło-Życie” 24.10.2010
W roku Wielkiego Jubileuszu 2000 Konferencja Episkopatu Polski powołała Stowarzyszenie „Diakonia Ruchu Światło-Życie” . Stowarzyszenie to nie zastępuje Ruchu, jest jedynie prawną formą organizacji jego diakonii powołaną w tym celu, aby Ruch Światło-Życie mógł lepiej służyć swoim charyzmatem budowaniu Kościoła i pełnieniu jego misji w świecie.